
Sawada, T., Yasukawa, T., Imaizumi, H., Matsubara, H., Kimura, K., Terasaki, H., Ishikawa, H., Murakami, T., Takeuchi, M., Mitamura, Y., Yamashita, M., Takamura, Y., Murata, T., Kogo, J., Ohji, M., & J-CREST (Japan Clinical Retinal Study Team) Study Group, Japan (2020). Ten-year changes in visual acuity at baseline and at 2 years after treatment in a Japanese population with age-related macular degeneration. Graefe’s archive for clinical and experimental ophthalmology = Albrecht von Graefes Archiv fur klinische und experimentelle Ophthalmologie, 10.1007/s00417-020-05005-y. Advance online publication. https://doi.org/10.1007/s00417-020-05005-y
ΣΚΟΠΟΣ
Διερευνήθηκαν οι μεταβολές σε μια δεκαετία στη βέλτιστη διορθωμένη οπτική οξύτητα (BCVA), καθώς και στις λειτουργικές και ανατομικές αλλαγές σε 1 και 2 χρόνια μετά τη διενέργεια αρχικής θεραπείας, σε οφθαλμούς ιαπώνων ασθενών που πάσχουν από νεοααγειακή ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (NAMD-ΝΣΗΕΩ).
ΜΕΘΟΔΟΙ
Αυτή η αναδρομική, πολυκεντρική, σειρά μελέτης περιπτώσεων εξέτασε ασθενείς με νεοαγγειακή NAMD που δεν είχαν λάβει θεραπεία, και που υποβλήθηκε σε αρχική θεραπεία από το 2006 έως το 2015, χρησιμοποιώντας φωτοδυναμική θεραπεία (PDT), αντι-αγγειακό ενδοθηλιακό αυξητικό παράγοντα (VEGF) ή συνδυασμό PDT και αντι- VEGF. Η μέτρηση οπτικής οξύτητας και του πάχους του κεντρικού αμφιβληστροειδούς (CRST) μετρήθηκαν κατά την έναρξη και μετά από 1 ή 2 χρόνια παρακολούθησης.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Συνολικά, 3096 οφθαλμοί 3096 ασθενών συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη και προερχόταν από 14 νοσοκομεία. Η μέση τιμή BCVA συγκριτικά με τις μετρησεις κατά την έναρξη, έγινε σημαντικά καλύτερη κατά τη διάρκεια της δεκαετούς παρακολούθησης στη μελέτη (P <0,001). Οι μετρήσεις BCVA σε 1 έτος μετά τη χορήγηση αρχικής θεραπείας βελτιώθηκαν σημαντικά (από την έναρξη) σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αρχική θεραπεία από το 2009 έως το 2015 (P = 0,001, 2009; P = 0,004, 2010; P = 0,01, 2011; P <0,001, 2012-2015). Οι μετρήσεις BCVA στα 2 χρόνια βελτιώθηκαν σημαντικά από την έναρξη σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αρχική θεραπεία από το 2012 έως το 2015 (P <0,001, 2012; P <0,001, 2013-2015). Οι μετρήσεις πάχους του κεντρικού αμφιβληστροειδούς (CRST) στο 1 έτος έδειξαν σημαντική μείωση από το CRST ως προς την έναρξη, για κάθε χρόνο από το 2006 έως το 2015 (P <0,001, 2006-2015). Οι μετρήσες CRST στα 2 χρόνια έδειξαν σημαντική μείωση από τις μετρήσεις CRST ως προς την έναρξη, για κάθε χρόνο από το 2006 έως το 2015 (P = 0,03, 2006; P <0,001, 2007-2015).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Οι μετρήσεις της βέλτιστης διορθωμένης οπτικής οξύτητας σε ασθενέις με ΝΣΗΕΩ ως προς τους ασθενεις που δεν είχαν λάβει θεραπεία, τείνει να βελτιωθούν κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης. Το BCVA σε μετρήσεις που έγινα σε 1 έτος, βελτιώθηκε στην περίοδο που χορηγήθηκαν θεραπείες με αντ-αγγειακούς παράγοντες (anti-VEGF). Το BCVA σε μετρήσεις που έγιναν στα 2 χρόνια βελτιώθηκε σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αρχική θεραπεία το 2012 ή αργότερα και το CRST μειώθηκε κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης.
Για την Πανελλήνια Ένωση Αμφιβληστροειδοπαθών,
Απόδοση – Επιμέλεια κειμένου,
Στρατής Χατζηχαραλάμπους.